مدح و ولادت امام جواد علیه‌السلام
با مهر تو دل سپهـری از نور شود بـا یـاد تو سـیـنـه وادی طـور شـود تـنها نه ز مـقـدم تو شاد است رضا کـز آمـدنت فـاطـمـه مـسـرور شود ************* آن گـل که سرآغـاز شکـوفـائی بود رخـسـارۀ او بـهـشت رویـائـی بـود وقتی که در آغوش رضا می خندید چون دیـدن بـاغ گـل تمـاشـائی بود ************* ای گل که فضا معطر از بوی تو بود سر تا سر یثرب همه مشکوی تو بود وقتی که رضا تو را در آغوش گرفت در دیـدۀ او نـقـش گـل روی تو بود |